یابن‌الحسن
عید است و سعید است، اگر ماه تو باشی
یک ماه به ضیافت عشق آمده بودیم تا کوله‌بار گناهانمان، سبک شود. چه ماه فرخنده‌ای که ابتدایش رحمت و میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش بود. ماهی که شب‌هایش را با دعای افتتاح، اشک فراق ریختیم تا تمرین عاشقی کنی و در شب‌های قدرش، قدر تو دانستیم و از نبودنت به خدا گلایه کرديم و چشم به امضای طلایی تو داشتیم تا یار، که را خواهد و میلش به که افتد
و اینک در این عید باشکوه، عیدی می‌خواهیم و در تکرار قنوت‌های نماز عید فطر، ظهورت را آرزومندیم
«اَلّٰلهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج بِحَقِّ زِینَب»
