ولادت حضرت معصومه، بانوی حیا مبارک

أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ یعنی
نزدیک است، آن‌روزی که شیعیان، همراهِ امام زمان، فوج‌فوج‌ می‌روند به زیارت بارگاه امام صادق و دیگر بقیع اینقدر سوت و کور نیست

امیرالمومنین معجون عشق است

ما با مسیر عاشقی معنا گرفتیم
این رزق را از حضرت زهرا گرفتیم

اسماعیل شبرنگ

هر چه گفتند و شنیدم نیمی‌ از دریاست ما چه گوییم ز مدح تو که مداح خداست
قرن‌ها می‌گذرد از شب دفن تو ولی شیعه می‌سوزد از این درد که قبر تو کجاست

تنیده تار به چشم و به گوش این عالم
وگرنه غیر کرم از تو سمت ما نرسید
خودت دعا بکن آخر بیاید آقا جان
همان که می‌رسد از راه با سپاه شهیدان

بیهوده نیست خیل گدا دارد این حرم
حال‌و‌هوای کربُبلا دارد این حرم

قاسم نعمتی

نه گنبد نه حرم نه آستانی
نه خادم تا از او پرسی نشانی
زیارت‌نامهٔ این چهار قبر است
عزا و اشک و آه و نوحه‌خوانی

میثم مؤمنی‌نژاد

تو آمدی و حُسن جهان شد فقط حسن

داریوش جعفری

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه‌نشینان
شد گوشه شش‌گوشه برای تو مهیا

حمیدرضا برقعی

خواندند او را آن چنان و این چنینش
اما خدا خوانده‌ست زین‌العابدینش

مهدی رحیمی

بی‌شک خدا سرشته تو را از گِل حسین
سقای بافضیلت و دریادل حسین

یوسف رحیمی

بی‌شک خدا سرشته تو را از گِل حسین
سقای بافضیلت و دریادل حسین

یوسف رحیمی

باز در کارم گره افتاد و مادر گفت که
حل مشکل روضۀ موسی‌بن‌جعفر می‌شود

محمدرضا نادعلیان

“راه زنده شدن دل‌ها”
امام باقر عليه السلام: سخن ما دل‌ها را زنده می‌كند

بحارالانوار ، ج۲، ص۱۴۴

آیــــا شــــود کنــــار ضــــریح مطهــــرت
?یـک صـبحگاه جامعـه خـوانم بـه محضـرت

استاد سازگار

من نمی دانم چه سری هست در خلقت ولی
خلق مجنون علی، او مبتلای فاطمه است

“وحید محمدی”

این صفای سینه‌هامان از صفای فاطمه است
هر چه داریم و نداریم از عطای فاطمه است

“وحید محمدی”

چشم وا کردی و دنیای علی زیبا شد
باز تکرار همان سورۀ ”اعطینا” شد

“حمیدرضا برقعی”

مائیم گدای حضرت معصومه
محتاج عطای حضرت معصومه
همراه رضا ز دیده خون می‌ریزیم
در روز عزای حضرت معصومه

“محمود مربوبی”

دوباره نور پس از نور سر زد ای دنیا
بخند بعد علی باز هم حسن آمد

از بس حریمت بوی شهر کربلا داشت
قائم‌مقام دوم جنت شد اینجا

“محمد جواد شیرازی”